AIOS, en soms ook ANIOS kunnen een bekwaamverklaring behalen op de SEH. In het curriculum voor AIOS staat beschreven dat bekwaamverklaringen behaald kunnen worden voor Laag complexe zorg (de fasttrack), Hoog complexe zorg initiële fase (opvangen ambulances, shockroom telefoon opnemen, triage en het inzetten van de eerste behandeling en diagnostiek bij alle patiënten), Hoog complexe zorg Definitieve fase (Urgent care patiënten) en Kritiek zieke zorg (de shockroom patiënten). Bij deze laatste wordt nog onderscheid gemaakt tussen niveau 3 (de Assistent kiest zelf het moment van supervisie) of niveau 4 (de assistent vraagt geen supervisie).

Wanneer een bekwaamverklaring behaald is, mag de assistent patiënten zelfstandig ziek en beoordelen maar ook zelfstandig ontslaan zonder tussenkomst van een supervisor. Er vindt ook geen controle achteraf plaats, de assistent mag zelf de ontslagbrief naar de huisarts sturen.

De Assistent is dan ook zelfstandig verantwoordelijk als er iets mis gaat.

In praktijk zien we dat assistenten na het behalen van een bekwaamverklaring minder overleggen, maar toch in voorkomende gevallen alsnog supervisie zoeken. Dit omdat de dragen van de verantwoordelijkheid toch soms best lastig is. Wel zien we dat het overleg in die gevallen anders verloopt. Niet meer alle details worden gedeeld – en de vraag is vaak gericht op meer complexe issues. Indien overlegd wordt, stuurt de assistent weer als vanouds de brief naar de supervisor voor controle.

Specifieke vaardigheden kunnen soms ook “bekwaamverklaard” worden. In praktijk gaat gaat vaak om PSA of het plaatsen van een FICB. In het OLVG is een FICB bekwaamverklaring te behalen op niveau 3 (je mag het zelfstandig en zonder overleg vooraf uitvoeren maar er is nog wel supervisie over de gehele casus. Hiermee is dus ook ondervangen dat bij eventuele complicaties de supervisor betrokken is.